Presentatie dierwelzijn

Dinsdag 9 juni was er een bijeenkomst van de ambassadeurs van het expertisecentrum voor het Slagersambacht bij SVO in Houten. Door Ron Kinkelaar (Coördinator Expertisecentrum) was ik als gast uitgenodigd om deze avond bij te wonen. Bij binnenkomst werden we ontvangen met een drankje waarna we gezamenlijk op gepaste afstand een heerlijke pasta voorgeschoteld kregen, bereidt door Paul van Trigt. Hierna was het de beurt aan Peter Bolkenbaas met zijn presentatie over Dierwelzijn.

Peter is docent trainer bij SVO en Senior Animal Welfare Officier, hij kent alle ins en outs binnen de slachthuizen en is een wandelende encyclopedie als het gaat om het dierwelzijn en het slachten van dieren en de regels en voorwaarden die daarbij horen. De dierwelzijn wetgeving is puur een wettelijke eis en gaat hand in hand met de vleeskwaliteit. De cursus is verplicht ook al heb je een slachtvergunning en is geldig voor onbepaalde tijd. De beleving van het dierenwelzijn is niet overal hetzelfde, in Zuid-Amerika is de beleving heel anders dan in Europa. De wet Dierwelzijn is alleen van toepassing tussen de tijd van het aanleveren tot de dood van het dier, hierna is de wet dierwelzijn niet meer aan de orde. Pijlpunten zijn; het dier mag geen pijn of stres hebben en wordt beschermd bij het doden. Het bedwelmen is het direct uitschakelen van het bewustzijn, sneller dan 0.15 seconden waarna het dier geslacht kan worden. Bij pluimvee gaat het anders, daar worden de dieren vergast dat is niet bedwelmen maar doden. Ieder slachthuis heeft zijn eigen slachtproces en werkwijze maar daar moeten ze zich dan wel strikt aan houden.

Voor de presentatie had Peter ook diverse schietmaskers en een stroomstang voor het bedwelmen van varkens meegenomen. Persoonlijk vond ik de presentatie zeer verrassend en leerzaam, Peter had een duidelijk verhaal en beantwoordde alle vragen met precisie. Voor de presentie had Peter 1½ uur de tijd van Ron gekregen maar hij had nog wel een paar uur kunnen doorgaan want alle aanwezigen hingen constant aan zijn lippen.

Na deze presentatie was het de beurt aan Wouter van de Veen om te vertellen waarom hij dit jaar weer begint met het zelf te gaan slachten. Wouter gaf aan dat ze zo goed als alles zelf maken en op en top ambachtelijk willen zijn, met het zelf weer te gaan slachten is de cirkel helemaal rond. Voor de consument is dan het plaatje helemaal compleet en heeft Wouter een beter verhaal naar zijn klanten toe. Verder vindt hij het gewoon leuk om zelf te gaan slachten. Het zelf slachten wordt gezien als een soort keurmerk en is zeer onderscheidend. Een boerderij 900 meter verderop met slachtruimte met vergunning, een stal en wat land eromheen kwam te koop en Wouter bedacht zich geen moment. Er moesten wat kleine aanpassingen worden gedaan en van Herman Ter Weele kon hij diverse apparatuur overnemen maar in September dit jaar hoopt hij van start te gaan.

Wouter vindt dat hij met zelf slachten teruggaat naar de basis en denkt dat het imago van zijn slagerij hiermee omhoog zal gaan. Het voordeel van het wonen in landelijk gebied is het feit dat de mensen sowieso dichterbij de dieren staan en de inwoners van het dorp zullen het zeker weten te waarderen. Ook zijn medewerkers zien uit naar de tijd die komen gaat en kunnen net als Wouter niet wachten om te beginnen met het zelf slachten. Het slachten en het verwerken vind plaats op de slachtplaats en het uitsnijden en bereiden gebeurt in de winkel. Ze verwerken alles en kopen niets bij, alleen de spareribs. Wouter eindigde zijn verhaal met het gezegde “Laat zien wat je doet dan heb je niets te verbergen” Een mooie afsluiting van een hele leuke maar ook leerzame avond.

John Bakker ( VAS-secretaris)